مجري طرح: علي صبوحي طسوجي
5-1-1- هم بستگي ظاهري کلام هاي فصل 1

پيش از تبيين هم بستگي ميان کلام هاي فصل نخست سوره مبارکه يس، لازم به ذکر است که هم بستگي ميان کلام هاي يک فصل، بر دو نوع است:
1. اتصالات لفظي ميان دو مجموعه از آيات، مانند انواع عطف، ردع، اضراب، رجوع ضماير، برگشت اسامي اشاره، تکرار واژگان غيرکليدي و ...؛
2. تکرار کليدواژه ها، عبارات و جملات حاکي از وحدت موضوعي؛
هم بستگي ميان برخي از کلام هاي يک فصل، افزون برنوع نخست، از نوع دوم نيز هست. چنين کلام هايي با هم يک مجموعه درون فصلي با نام قول را تشکيل مي دهد، چنين مجموعه اي در تشخيص هم بستگي و هماهنگي کلام هاي يک فصل به منزله يک کلام واحد و در عرض کلام ها يا اقوال ديگر آن فصل است.
در نخستين فصل از سوره مبارکه يس، هم بستگي کلام دوم با کلام نخست، از هر دو نوع است و اين دو کلام با هم يک قول را تشکيل داده است. از اين رو در ادامه به تبيين وجوه هم بستگي کلام اول و دوم و سپس به تبيين وجوه هم بستگي تک قول اين فصل با دو کلام ديگر آن خواهيم پرداخت:
هم بستگي دو کلام نخست در محورهاي زير قابل تبيين است:
1. هر دو کلام، تبيين عکس العمل انسانها در برابر مرسلين است. توجهي به کليدواژه هاي « المرسلين، المرسلون، مرسلون » در اين دو کلام، مؤيد اين مدعاست.
2. کلام دوم، ضرب المثل است و ممثل در آن کلام نخست است. ارتباط مثل و ممثل از وجوه قوي هم بستگي است.